Er zit een schreeuw
in mij.
Die komt er
maar niet uit,
die zit heel diep
in het geniep
te wachten
op geluid.
Peet
Dit gedicht schreef ik in 1989. Voor mij gaat het over het verlangen om jezelf te mogen uiten. Ik heb lang gedacht dat er nog een tweede couplet zou moeten volgen, maar dat is er nooit gekomen. Misschien hoopte ik op een positieve ontwikkeling bij de ik. Waarom eigenlijk? Stil staan bij ongemak is best wel fijn.